در همین چند سال اخیر و خصوصا بعد از شکل گیری اتفاقی ناگوار و جهانی به نام ویروس کرونا، شاهد تغییر پر سرعت شیوه ارتباطات در جامعه ایرانیان شدیم.
دیگر همانند گذاشته نمی توان قرار ملاقات حضوری با اعضای شورای شهرمان بگذاریم و یا اینکه به محل دفتر کارشان در ساختمان شورای شهر مراجعه کنیم. زیرا تا مهار کامل ویروس کرونا، این کار پر خطر است.
از طرف دیگر آیا در این ترافیک پر حجم خودروها در کلان شهرها و با این وقت کم، آیا منطقی و صحیح است که برای صحبت با نماینده خودمان خودرو خود را سوار شویم و خلاصه حدود دو ساعت وقت صرف کنیم؟ و اصولا آیا یک نماینده در یک شهر بزرگ، روزانه چقدر می تواند وقت بگذارد و با چند نفر می تواند حضوری صحبت و تبادل نظر داشته باشد؟
یکی از تغییرات مهم در شیوه ارتباطات در کشور عزیزمان استفاده گسترده از پیام رسان ها است. واتساپ و یا پیام رسان های داخلی مثل سروش، به صورت گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. در این پیام رسان ها امکان ارسال متن، عکس و صدا به راحتی وجود دارد و این واقعا عالی است.
حال اگر نمایندگان ما در شورای اسلامی شهر بیایند و شماره پیام رسان خود را در اختیار مردم قرار دهند، مردم به راحتی می توانند به آنان پیام دهند و نماینده نیز می تواند به راحتی به آنان پاسخ دهد. و این اتفاق بسیار مبارک است. و نماینده ای که این امکان را برای مردمان شهر خویش فراهم می کند بسیار موفق تر بوده و بسیار بیشتر از سایر نمایندگان از نظرات و عقاید مردم مطلع است و به خوبی می تواند تجزیه و تحلیل نموده و وفق نظر و خواست مردم موضع گیری نماید.
بنابراین از اعضای محترم شورای شهر می خواهم که شماره خود در پیام رسان های اجتماعی (که قابلیت تعامل و صحبت دو طرفه را داراست) را در اختیار مردم قرار دهند و روزانه بخشی از وقت خویش را برای پاسخگویی به نظرات و سوالات مردم اختصاص دهند. و از مردم نیز می خواهم نماینده ای را برگزینند که ارتباط در فضای مجازی را می داند، به آن اعتقاد دارد و به آن عمل می کند.
Hello.This article was really fascinating, particularly since I was investigating for thoughts on this topic last Saturday.